KİMMER ADI ETİMOLOJİSİ Fatih Şengül Kimmerlerin kökenlerine dair yazılıkaynaklar tek tek incelendiğinde çarpıcı olan bir husus açı...
KİMMER ADI ETİMOLOJİSİ
Fatih Şengül
Kimmerlerin kökenlerine dair yazılıkaynaklar tek tek incelendiğinde çarpıcı olan bir husus açık bir şekilde kendini ifşa eder. O da Kimmerlerin ilginç bir şekilde Türk dünyası ile olan akrabalığıdır. En erken Gürcü vekayınamesi Kartlis Chevroba’dan tutun 1680 yılında yazıldığı iddia edilen “Cağfar Tarihi” adlı kitaba, Macar efsanesinden Hazar Kağan’ı Yusuf’un yazmış olduğu mektuba ve hatta Bizans tarihçisi Prokopius’un bir Kimmer kökeni vurgusu yaptığı Utrigur bağlantısına varıncaya kadar adeta yazılı belgeler sözbirliği etmişçesine Kimmerlerin bir Türk taifesi olduğu yönünde fikir beyan etmektedirler.
Ön-Türkçe’deki "k" ya da "s" harfleriyle başlayan kimi sözcüklerin Türk dilleri içerisinde bazı kereler s’li bazı kereler de k’li biçimleriyle muhafaza edildiğini gösteren pek çok kelime hala Türk lehçeleri arasında yaşamaktadır.
Kanaatimiz o ki; Homeros’un andığı Kimmer’lerin yurdunun “karanlık ve sislerle örtülü” ifadesi Kimmer kavim adıyla semantik manada yakından ilgilidir.
Kimmer etnonominin ilk hecesinde geçen “kim”, günümüz Çuvaşça’da k~s geçişiyle sim “karanlık” sözcüğünde hala yaşamaktadır. Özetleyecek olursak Kimmer etnonomi son hecedeki –er ya da –eri iştihakıyla birlikte esasen kimer-kimeri < sim (karanlık)+er-eri ~ “karanlık halkı ” gibi bir anlama gelmekteydi.
Karanlık~duman arasındaki ilişki Çuvaş Türkçesi "sim" ile İngilizce smoke kelimeler arasında doğrudan doğruya bir bağlantıyı da ortaya çıkarıyor.
Hülasa, k>s geçişinin geçmişi Sümerce’ye kadar varmaktadır. Hint-Avrupa dil ailesinin Pers, Ermeni, Hint, Frig,İllir, Baltık zümrelerinin dahil olduğu Satem grubu eski Hint-Avrupa kelime başındaki K yerine S sesi bulunmasına göre tanzim edilmiştir. Türkçe’nin hem kendi iç lehçeleri arasında k-s değişikliğini teyit eden pek çok sayıda sözcüğün hali hazırda bulunuşu hem de dilsel anlamda etkileşim içerisinde kaldığı yabancılisanlarda kimi Türkçe sözcüklerin varlığı, Türkçe’de dahi K>S değişikliğinin tâ Sümerceden itibaren mevcut olduğu ve bu değişikliğin yalnızca Hint-Avrupa dillerine has bir özellik olmadığı yönünde tanıklıkta bulunmaktadırlar.
Tüm Makale
http://www.karam.org.tr/
Kimmer ve İskitler
https://www.facebook.com/
Anadolu’da Kimmer-İskit İz Ve Etkileri
https://docs.google.com/
Fatih Şengül
Kimmerlerin kökenlerine dair yazılıkaynaklar tek tek incelendiğinde çarpıcı olan bir husus açık bir şekilde kendini ifşa eder. O da Kimmerlerin ilginç bir şekilde Türk dünyası ile olan akrabalığıdır. En erken Gürcü vekayınamesi Kartlis Chevroba’dan tutun 1680 yılında yazıldığı iddia edilen “Cağfar Tarihi” adlı kitaba, Macar efsanesinden Hazar Kağan’ı Yusuf’un yazmış olduğu mektuba ve hatta Bizans tarihçisi Prokopius’un bir Kimmer kökeni vurgusu yaptığı Utrigur bağlantısına varıncaya kadar adeta yazılı belgeler sözbirliği etmişçesine Kimmerlerin bir Türk taifesi olduğu yönünde fikir beyan etmektedirler.
Ön-Türkçe’deki "k" ya da "s" harfleriyle başlayan kimi sözcüklerin Türk dilleri içerisinde bazı kereler s’li bazı kereler de k’li biçimleriyle muhafaza edildiğini gösteren pek çok kelime hala Türk lehçeleri arasında yaşamaktadır.
Kanaatimiz o ki; Homeros’un andığı Kimmer’lerin yurdunun “karanlık ve sislerle örtülü” ifadesi Kimmer kavim adıyla semantik manada yakından ilgilidir.
Kimmer etnonominin ilk hecesinde geçen “kim”, günümüz Çuvaşça’da k~s geçişiyle sim “karanlık” sözcüğünde hala yaşamaktadır. Özetleyecek olursak Kimmer etnonomi son hecedeki –er ya da –eri iştihakıyla birlikte esasen kimer-kimeri < sim (karanlık)+er-eri ~ “karanlık halkı ” gibi bir anlama gelmekteydi.
Karanlık~duman arasındaki ilişki Çuvaş Türkçesi "sim" ile İngilizce smoke kelimeler arasında doğrudan doğruya bir bağlantıyı da ortaya çıkarıyor.
Hülasa, k>s geçişinin geçmişi Sümerce’ye kadar varmaktadır. Hint-Avrupa dil ailesinin Pers, Ermeni, Hint, Frig,İllir, Baltık zümrelerinin dahil olduğu Satem grubu eski Hint-Avrupa kelime başındaki K yerine S sesi bulunmasına göre tanzim edilmiştir. Türkçe’nin hem kendi iç lehçeleri arasında k-s değişikliğini teyit eden pek çok sayıda sözcüğün hali hazırda bulunuşu hem de dilsel anlamda etkileşim içerisinde kaldığı yabancılisanlarda kimi Türkçe sözcüklerin varlığı, Türkçe’de dahi K>S değişikliğinin tâ Sümerceden itibaren mevcut olduğu ve bu değişikliğin yalnızca Hint-Avrupa dillerine has bir özellik olmadığı yönünde tanıklıkta bulunmaktadırlar.
Tüm Makale
http://www.karam.org.tr/
Kimmer ve İskitler
https://www.facebook.com/
Anadolu’da Kimmer-İskit İz Ve Etkileri
https://docs.google.com/
COMMENTS